Οταν γίνεται συμπλήρωση σε μια παλιά οροφογραφία η πρόκληση ουσιαστικά ειναι η καινούργια επέμβαση να έχει συνέπεια οχι μόνο προς το σχέδιο αλλά και την χρωματική κλίμακα που έχει προκύψει απο τις αλλοιώσεις και την πατίνα του χρόνου.
Όσο παράδοξο και αν ακούγεται , οι περισσότερες οροφογραφίες θυσιάζονται χάριν αυτής της συνέπειας.Η αδυναμία να βρεθουν τα χρώματακαι οι τόνοι που θα παντρέψουν το παλιό με το καινούργιο οδηγεί στην αντίστροφη μέθοδο.
Οι οροφογραφίες καλύπτονται απο πάνω με καινούργια χρώματα (και σχέδια πολλές φορές)
Με την κλασσική μέθοδο στην χειρότερη περίπτωση θα είχαμε απλά μια κακή συμπλήρωση.Στην δεύτερη ,η οροφογραφία καλύπτεται εκ νέου με αμφιβόλου ποιότητας ζωγραφική χάνωντας την καλλιτεχνική και ιστορική της αξία…